Individuele psychotherapie
Individuele psychotherapie is een effectieve behandeling door middel van gesprekken bij mensen met complexe, psychische klachten, psychische problematieken en stoornissen.
Het doel is uiteraard om deze psychische klachten te verminderen en/of leefbaar te maken, waarbij zowel de inzet en coöperatie van de cliënt als de deskundigheid van de klinisch psycholoog/ psychotherapeut en klinisch orthopedagoog belangrijk zijn. Uw therapeut is verbonden aan een beroepsvereniging en gebonden aan een deontologische code. Er zijn kwaliteitsvereisten en het is belangrijk een degelijke opleiding/ specialisatie in de psychotherapie te kunnen aantonen.
Psychotherapie is een moeilijk proces dat door de cliënt geregeld als lastig, moeilijk en zwaar beschreven wordt, dit met oog op verbetering in de toekomst. Het is vaak hard werken. Soms zijn er, zoals het leven ons ook leert, ups en soms zijn er downs. Eveneens kan men gedurende de therapie een terugval ervaren. Zoals we vaak bij baby's verwachten, is het weleens een stapje terug om een sprong vooruit te kunnen maken.
Het resultaat is afhankelijk van de aard van de problemen en iemands eigen mogelijkheden. Ook de therapeutische relatie, de omgeving en hulpbronnen zijn onmisbaar in het mede bepalen van het succes van de therapie. Samen wordt de hulpvraag bekeken en zo goed als mogelijk gewerkt, dit altijd op maat, richting de noden, behoeften, groeidoelen van de cliënt. Geslaagde psychotherapie garandeert niet dat de cliënt de rest van zijn of haar leven gelukkig zal zijn, maar met behulp van psychotherapie is het wel mogelijk dat je je problemen beter leert hanteren. De psychotherapeut lost geen problemen voor je op, maar helpt je om nare dingen te verwoorden, anders te zien, pijnlijke gevoelens te verwerken of moeilijke situaties anders aan te pakken.
Voor ernstige problematieken wordt doorverwezen naar een klinisch psycholoog, psychotherapeut of psychiater voor een (vaak langer durende) behandeling in de gespecialiseerde zorg. Een psycholoog is geen arts en mag geen medicijnen voorschrijven.
Enkele psychotherapeutische benaderingen: